ရြာေဘာလံုးပြဲ

ေက်းလက္ ေဘာ္လုံးပြဲ

ရႊီ...
ေဟာ...ပုဆိုးဘုိသီဘတ္သီနဲ႔ လယ္ဖီ(Refree) ဝီစီမွုတ္လုိ႔၊
ကြင္းထဲကုိသခတ္သုတ္သုတ္ဆင္းလာ ၿပီး နာရီမသုံး-
(၂)လုံးဆုိ ဟက္ပဒုိင္း(half time)ေပးမယ္
(၄)လုံးဆုိ ပြဲအၿပီး၊
ဒါေပမယ့္ ၿမဳိ႕ကဒုိင္လူၾကီးေတြလုိ႔ပဲ ေနာက္(man out)ေတာ့ ငါမသိ၊
လက္ထိရင္ ဟုိင္းေဘာ(hand ball) ဂုိးေရ့ွမွာဆုိ ပုိင္နယ္တီ
ကဲ.....စၿပီ၊
-လယ္ဖီ ဝီစီအမွုတ္
ခတ္သုတ္သုတ္ ေတာင္ဘက္ကုိခုတ္တင္
ေမာင္သင့္ကုိေပး၊ ေမာင္သင္ကေခြးပု
ေခြးပုကၿမၾကည္၊ ၿမၾကည္က ဂုိလီဗာ( Goal Keeper ) ကုိၾကည့္....
ကန္သြင္း....ကစ္ၿပင္းပေစ့ေနာ္....
-ေက်းေတာသားေတြရဲ႕ သက္လုံမွု၊ ၾကဳိးစားမွု၊ ဇြဲၾကီးမွု
(မာရာဒုိနာ) တုမမွီႏုိင္
ေနာက္တန္းလူ....သူတုိ႔အေခၚ ဘက္သား
ထန္းတစ္ဖ်ား ကစ္နဲ႔ ေၿပးအကန္
ပရိတ္သတ္ၾသဘာသံ....ကြင္းလုံးလွ်ံ....
-အရွုံးအႏိုင္မစဥ္းစား
ယွဥ္ၿပဳိင္ၿခင္းသည္ အဓိကထား
မင္းန္ေအာက္လည္းမရွိ
ေကာ္နာ..လည္းမရွိ
ေလာ္မာမွုလည္းမရွိ
ေဖာင္း..ေဘာလည္းမရွိ
ေလာင္းေဘာ လည္းမရွိ
လုိင္းစ္မင္းလည္းမရွိ
ပကတိရုိးသား၊ ၾကဳိးစားတဲ့
ေက်းေတာသားေတြရဲ႕ ဒီေဘာပြဲ
(တကယ္ပဲ) ၿဂဳိလ္တုကရုိက္ ကမာၻ႔တီဗီလုိင္းထဲ
လႊင့္လုိက္ဖုိ႔ ေကာင္းတယ္.....။

(ပန္းလွဳိင္စုိး)

Posted in: ကဗ်ာ